Het Gerardusfeest, 16 okt., valt dit jaar op de eerste koude, maar gelukkig zonnige dag van oktober (het is 1 graad als 18 pelgrims zich bij de Gerardushoeve verzamelen) beginnen we onze tocht met een uiteenzetting van Eugene Vaessen over de geschiedenis en de naamgeving van deze Gerardushoeve. Na het pelgrimsgebed gaan we dan snel op pad zodat we al wandelend weer op temperatuur komen. Via prachtige paden door bos, wei en holle wegen wandelen we naar Dal Bissen, waar we bij een kruisbeeld ons eerste bezinningsmoment houden over Gerardus als vredestichter. Dan wandelen we verder –omhoog en omlaag – met telkens weer prachtige vergezichten, terwijl de zon steeds meer aan kracht wint.
Midden in het bos komen we dan langs de boom, waarin een Gerardusbeeldje in een rood ‘kastje’ aan een boom hangt. Het verhaal gaat dat vroegere studenten van Klooster Wittem dit daar ooit opgehangen hebben op hun weg naar Emmaus, hun recreatieverblijf. Hier is natuurlijk weer een bezinningsmoment, want deze Gerardustocht staat hij centraal. Een klein stukje verder, voordat we het bos uit lopen, staan we nog even stil bij een klein, verdekt opgesteld Mariagrotje. En dan dalen we af via een mooi weidepad naar Mechelen en dan zijn we ook al snel in Partij en bij Klooster Wittem, waar we kunnen aansluiten bij de feestelijke viering voor het Gerardusfeest.
Nadat de meesten na de viering hun lunchpakket hebben opgegeten in de ontmoetingsruimte Scala van Klooster Wittem, wandelen zo’n 10 pelgrims ook weer mee terug naar de Gerardushoeve, waar we via een andere, maar ook weer mooie weg even na drieën aankomen.
We kijken terug op een prachtige tocht.
