Om kwart over tien verzamelden zich 28 mensen bij ‘Station Venray’ bij Oostrum en wandelden eerst naar de Mariakapel van de parochiekerk van Oostrum. Bij de verwelkoming bleken deze 28 bijna geheel Limburg te vertegenwoordigen en een stuk aangrenzend Brabant.
De kapel is een eeuwenoud Maria-pelgrimsoord en daarom werd eerst in een litanie en een lied een groet aan haar gebracht, voordat de groep nog een ommetje maakte langs het plaatselijke kerkhof dat een bijzonder kruisweg bevat met een grot onder de Calavarieberg, waarin men het graf van Jezus kan vereren.
De wandeling ging verder onder een blauwe hemel en ideaal wandelweer door de bossen van Geijsteren, met de volmolen en de Oostrumse beek, naar de midden in de bossen gelegen Willibrorduskapel, Peter Jacobs, de koster van Geijsteren, had niet alleen de kapel voor ons open gemaakt, maar vertelde enthousiast over de komst van Sint Willibrord, die hier een bron deed ontstaan en mensen doopte. De kapel dateert uit de 16 e eeuw; een grenssteen uit 1551, pal voor de kapel, markeert nu de grens tussen Brabant en Limburg.
We vervolgden de tocht door het mooie zandverstuivingsgebied ‘Boshuizerbergen’ naar de Sint-Jozefkapel van Smakt, waar we geheel volgens schema om 13.00 uur aankwamen en een bezinning hielden met een verhaal over de heilige, een gebed en een lied tot Sint Jozef. Het is er een komen en aan van mensen; maar gelukkig is het ernaast gelegen Pelgrimshuis (alleen zondags open!) zo groot, dat er ook voor ons plek was voor koffie en vlaai, een kop soep of een lunch.
De bewolking was intussen wat toegenomen, maar ook de laatste anderhalf uur bleef het droog, toen we aan de andere kant van het spoor (de Maaslijn, grotendeels door bos, terugliepen naar het treinstation en onze auto’s in Oostrum.
